De namen Boerderij De Wolf, Manege De Wolf en Restaurant De Wolfshoek zijn behoorlijk actueel, nu hier weer een echte wolf rondzwerft. Toch zijn die namen al oud, op landkaarten van het einde van de 15e eeuw komt al een boerderij De Wolf voor. Het huidige gebouw is in 1875 weggezet als onderdeel van een aantal kloosterboerderijen, die bij het klooster van de Broeders van Huijbergen hoorden. Op zo’n typisch west-brabants gemengd boerderijtje zullen ongetwijfeld ook een paar paarden hebben gestaan voor het werk op het land.

 

In 1972 begon Piet Beens op het naast de boerderij gelegen perceel met de bouw van Manege De Wolf. In het toenmalige pand werden veel oude bouwmaterialen gebruikt, zoals prachtige deuren uit een kerkgebouw. De balustrade waarbij je vanaf de tweede verdieping in de rijbaan kon kijken zullen veel bezoekers zich herinneren. Helaas verwoestte een felle brand in 1986 vrijwel het gehele gebouw met uitzondering van de karakteristieke voorgevel. In 1987 was de heropening van de nieuwe manege. Tot 1991 was manege De Wolf in handen van de familie Beens, waarna het bedrijf verkocht werd aan Willem de Bruin.

 

Eind jaren 70 vertrok de laatste pachtboer van De Wolf en kwam de boerderij in handen van de familie Meeus. De oude koeienstal maakte in 1982 plaats voor een paardenstal en er werd een begin gemaakt met een kleinschalige fokkerij van springpaarden.

De stal werd in 2013 uitgebreid met een aantal boxen toen Brecht D’Hoore naar Nederland, of liever gezegd naar Dominique, verhuisde.

Na van 2014 tot 2021 met veel succes Wolfshoeve Training aan de Kooiweg in Hoogerheide te hebben gerund, kwam de kans voor Dominique en Brecht om Manege De Wolf over te nemen. Aangezien de weilanden van Manege De Wolf en de Wolfshoeve aan elkaar grenzen, een uitgelezen mogelijkheid.

Inmiddels is de fokkerij gegroeid naar ongeveer 10 veulens per jaar in de dressuurrichting.